هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه خودپنداره تحصیلی، هیجان های تحصیلی مثبت (لذت، امیدواری) و منفی (اضطراب، عصبانیت و خستگی) با یادگیری خودگردان در دانش آموزان بود.روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های دولتی و غیردولتی متوسطه شهر تهران به تعداد 223742 نفر در سال تحصیلی 89- 88 بود که 840 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه خودپنداره تحصیلی مارش، 1990، پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکران گواتز و فرنزل (2005) و پرسشنامه راهبردهای یادگیری پینتریچ و دی گروت، 1990 پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل گام به گام رگرسیون چندمتغیری تحلیل شد.یافته ها: ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش نشان داد رابطه خودپنداره تحصیلی و هیجان های مثبت مربوط به کلاس با خودگردانی یادگیری مثبت معنادار و با هیجان های منفی و خودگردانی یادگیری منفی و معنادار است. متغیرهای خستگی، امیدواری، لذت و اضطراب با یادگیری خودگردان رابطه داشت و در تعامل با هم 55 درصد از تغییرات یادگیری خودگردان را تبیین می کرد. اما خودپنداره تحصیلی قادر به پیش بینی یادگیری خودگردان نبود.نتیجه گیری: هیجان های تحصیلی قادر به پیش بینی یادگیری خودگردان هستند که از میان آن ها متغیر خستگی از کلاس بالاترین قدرت پیش بینی کنندگی را دارد. بنابراین محیط های آموزشی باید به دنبال پرورش هیجان های مثبت و کاهش هیجان های منفی در دانش آموزان از طریق بالاتر بردن کیفیت آموزش معلمان باشد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس ناگویی خلقی، هیجانات منفی و عزت نفس در دانشجویان انجام شده است. در این راستا گروهی مشتمل بر 407 دانشجو از میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و چهار مقیاس فرسودگی تحصیلی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، ناگویی خلقی، و عزت نفس را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عزت نفس تمام ابعاد فرسودگی تحصیلی را به طور منفی پیش بینی می کند. به علاوه ناگویی خلقی، بدبینی تحصیلی و خستگی تحصیلی را به طور مثبت پیش بینی می کند. هم چنین نتایج نشان داد که هیجان های منفی (افسردگی، استرس و اضطراب)، ابعاد فرسودگی تحصیلی را پیش بینی نمی کنند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مؤید نقش عزت نفس و ناگویی خلقی در فرسودگی تحصیلی است. از آنجا که فرسودگی تحصیلی مانعی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان است، لازم است دست اندرکاران امر آموزش، برنامه های پیشگیرانه ای را در زمینه کاهش اثرات منفی متغیرهای یاد شده تدوین و اجرا کنند. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس ناگویی خلقی، هیجانات منفی و عزت نفس در دانشجویان انجام شده است. در این راستا گروهی مشتمل بر 407 دانشجو از میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و چهار مقیاس فرسودگی تحصیلی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، ناگویی خلقی، و عزت نفس را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که عزت نفس تمام ابعاد فرسودگی تحصیلی را به طور منفی پیش بینی می کند. به علاوه ناگویی خلقی، بدبینی تحصیلی و خستگی تحصیلی را به طور مثبت پیش بینی می کند. هم چنین نتایج نشان داد که هیجان های منفی (افسردگی، استرس و اضطراب)، ابعاد فرسودگی تحصیلی را پیش بینی نمی کنند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مؤید نقش عزت نفس و ناگویی خلقی در فرسودگی تحصیلی است. از آنجا که فرسودگی تحصیلی مانعی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان است، لازم است دست اندرکاران امر آموزش، برنامه های پیشگیرانه ای را در زمینه کاهش اثرات منفی متغیرهای یاد شده تدوین و اجرا کنند.

هدف: مصرف مواد مخدر یکی از قابل بحث ترین مسایلی است که قشر نوجوانان و جوانان را درگیر کرده است. به همین جهت هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به سوء مصرف مواد مخدر براساس خودبیگانگی تحصیلی، هیجان های تحصیلی منفی و خودکارآمدی عمومی در دانش آموزان پسر بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان رشت در سال تحصیلی 99-1398بود. از میان آن ها، 200 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش، پرسشنامه گرایش به اعتیاد (وید و همکاران، 1992)، پرسشنامه از خودبیگانگی تحصیلی (دیلون و گروات، 1976)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (شوآرتزر و جروسلم، 1979) و پرسشنامه هیجان تحصیلی (پکران و همکاران، 2005) استفاده شدند. یافته ها: گرایش به سوءمصرف مواد مخدر با خود بیگانگی تحصیلی و هیجان های تحصیلی منفی رابطه مثبت و معنادار و با خودکارآمدی عمومی رابطه ی منفی و معناداری در دانش آموزان داشت. خودبیگانگی تحصیلی، هیجان های تحصیلی منفی و خودکارآمدی عمومی 62 درصد از واریانس گرایش به سوءمصرف موادمخدر در دانش آموزان را پیش بینی کردند. نتیجه گیری: می توان بیان کرد که مدیران مدارس می توانند با سنجش سه متغیر ذکر شده در این پژوهش از تمایلات دانش آموزان به مصرف مواد مخدر آگاه گردیده و برنامه های مدیریتی و پیشگیری لازم را اجرا نمایند.

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هیجان­های تحصیلی مثبت و منفی و کیفیت زندگی در مدرسه در پیش­بینی شایستگی تحصیلی دانش­آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تبریز انجام شده است. روش ها: این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را تمامی دانش­آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تبریز تشکیل دادند که در سال تحصیلی 1404-1403 مشغول به تحصیل بودند که از این جامعه، بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای تعداد 324 نفر انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گرد­آوری داده­های پژوهش مقیاس هیجان­های تحصیلی پکران و همکاران (2002)، پرسشنامه کیفیت زندگی در مدرسه اینلی و بورک (1999) و شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) بودند. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش آماری تحلیل رگرسیون انجام گرفت. یافته ها:  هیجان­های تحصیلی مثبت و منفی و مؤلفه­های رضایت عمومی، فرصت، پیشرفت و ماجراجویی کیفیت زندگی قادرند تغییرات شایستگی تحصیلی را به طور معناداری در دانش­آموزان تبیین کنند.  نتیجه گیری: بدین ترتیب می­توان نتیجه گرفت که توجه به هیجان­های تحصیلی و بالا بودن کیفیت زندگی مدرسه­ای و افزایش شایستگی تحصیلی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مقدمه: هیجانات تحصیلی مثبت و منفی از جمله منابع مهم روانشناختی افراد در موقعیت های تحصیلی هستند که بر فعالیت های زیادی از جمله توجه، تمرکز و به طورکلی فرآیند یادگیری تاثیر دارند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی هیجانات تحصیلی مثبت و منفی براساس ویژگی های شخصیتی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان ورودی سال تحصیلی 1399-1398 بود که تعداد 150 نفر از دانشجویان به روش خوشه ای تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هیجان های تحصیلی، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی بود. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون معناداربودن ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون هم زمان انجام گرفت. نتایج: تنها مولفه های برون گرایی (05/0p=) و اهمال کاری (0001/0p=) تحصیلی قادر به پیش بینی معنادار هیجانات تحصیلی مثبت هستند(7/0=R). از طرفی، روان رنجور خویی و اهمال کاری تحصیلی قادر به پیش بینی معنادار هیجانات تحصیلی منفی هستند (0001/0p= و 66/0=R). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، لزوم توجه، برنامه ریزی و مداخلات پیشگیرانه و درمانی در این موقعیت ها، از اهمیت برخوردار است. موقعیت های تحصیلی با اثرگذاری بر منابع روان شناختی، از جمله هیجان های تحصیلی، از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان شناختی هستند.

هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هیجانات القا شده مثبت و منفی بر نگرانی و نشخوار فکری به وجود آمده از هیجانات منفی القاشده قبلی است.روش: به منظور انجام این مطالعه در یک طرح نیمه تجربی (پس آزمون - پیش آزمون با گروه کنترل)، 32 دانش آموز دختر پایه اول دبیرستان شهر اصفهان در دو گروه آزمایشی (هر گروه هشت نفر) و دو گروه کنترل (هر گروه هشت نفر) به طور تصادفی انتخاب و در چهار گروه به طور تصادفی جایگزین شدند و توسط آنها پرسش نامه های نشخوار فکری، نگرانی، MMPI2 (پرسش نامه چند وجهی شخصیت) و دو مقیاس از پرسش نامه پنج عاملی بزرگ (روان نژندی - درون گرایی) تکمیل شد. پس از القای خلق منفی (نگرانی) آزمودنی ها تحت شرایط متعدد آزمایشی دوم قرار گرفتند. سپس به گروه اول فیلم غمگین، به گروه دوم فیلم شاد و به گروه فیلم خنثی (گلسازی چینی) نشان داده شد؛ گروه چهارم بدون مداخله بود. تمام گروه ها روز بعد پرسش نامه های نشخوارفکری و نگرانی را مجددا تکمیل کردند. داده های پژوهش به کمک تحلیل کوواریانس و تحلیل مانوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تفاوت بین گروه ها در مورد نگرانی و نشخوارفکری معنادار بود. میزان نگرانی و نشخوارفکری در گروه دوم (بانمایش فیلم شاد) کاهش یافت و تفاوت معناداری را با گروه دیگر (نمایش فیلم غمگین) و دو گروه کنترل نشان داد. تاثیر هیجانات مثبت بر کاهش اثرات ناشی از هیجانات منفی مثل نگرانی و نشخوارفکری نیز معنادار بود.نتیجه گیری: با ارایه هیجانات مثبت می توان از میزان و شدت اثرات هیجانات منفی مثل نشخوارفکری و نگرانی کاست.

هدف از انجام پژوهش حاضر طراحی و آزمون الگویی از اثر خودباوری تحصیلی و هیجانات تحصیلی بر عملکرد تحصیلی با در نظر گرفتن نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی در دانشجویانبود. در این مطالعه توصیفی-همبستگی، جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد رابطه های مستقیم خودباوری تحصیلی به عملکرد تحصیلی (0. 169=β , p<0. 01)؛ خودباوری تحصیلی با انگیزش تحصیلی (0. 145=β , p<0. 05)؛ هیجانات مثبت تحصیلی با انگیزش تحصیلی (0. 139-=β , p<0. 05)؛ هیجانات منفی تحصیلی به عملکرد تحصیلی (0. 462-=β , p<0. 01)؛ هیجانات منفی تحصیلی به انگیزش تحصیلی (0. 413-=β , p<0. 01) و انگیزش تحصیلی با عملکرد تحصیلی (0. 169-=β , p<0. 01) معنادار شدند، اما رابطه هیجانات مثبت تحصیلی با عملکرد تحصیلی (0. 096=β , p0. 05) معنادار نشد. همچنین، رابطه غیرمستقیم خودباوری تحصیلی با عملکرد تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی(0. 002=β , p<0. 05)، رابطه غیرمستقیم هیجانات مثبت تحصیلی با عملکرد تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی (0. 002=β , p<0. 05) و رابطه غیرمستقیم هیجانات منفی تحصیلی با عملکرد تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی(0. 002-=β , p<0. 05) معنادار شدند. بر اساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است.